مهدی پارسا، متولد 1358، استاد سابق فلسفه در دانشگاه علامه طباطبایی و مترجم و پژوهشگر حوزه‌ی فلسفه است. او دانش‌آموخته‌ی دکتری فلسفه از دانشگاه علامه‌طباطبایی، و دکتری فلسفه از دانشگاه  بُنِ آلمان است. از او تاکنون آثار و ترجمه‌های متعددی به ویژه درباره‌ی تفکر ژاک دریدا منتشر شده است. آخرین کتاب او اثری تألیفی است درباره‌ی ژیل دلوز که اخیراً از سوی انتشارات پلگریو مک‌میلان به زبان انگلیسی منتشر شده است.   
​​​​​​​
کتاب‌های او با نشر شوند:
* «درباره‌ی گراماتولوژی»، ژاک دریدا (ترجمه).
* «ژاک دریدا: ایده‌آلیست یا واقع‌گرا؟»، تیموتی مونی، کوین مولیگن (ترجمه).
* «دیوید بویی»، سایمون کریچلی (ترجمه).
* «درآمدی بر ژاک دریدا»، سایمون گلندینینگ (ترجمه).
* «فرهنگ واژگان دریدا»، نایل لوسی (ویراستار ترجمه).
* «پساساختارگرایی»، کاترین بلزی (ترجمه).
* «استعاره و پارادایم های ترجمه»، پل ریکور (ترجمه‌ی گروهی).

مهدی پارسا